Genelde kitaptan uyarlama filmler hayal kirikligi olur bilirsiniz. Ya karakterler hafizanizda canlandirdıginız gibi degildir, ya mekanlar basit gelir yada oyunculukları sahte bulursunuz. Aclik oyunlari kitabini okurken zihnimde neler canlandirdiysam, film de ayni hissiyati verdi bana.
Hikaye çok güçlü, okuyanlar genelde bunun etkisinde kalmisti, bu sebeple sinemaya da 1-0 onde basladi bence. Helal olsun diyorum goruntu yonetmenine de, kostum seçenine de.
Başroldeki Jennifer Lawrence yokluk çeken bir aile kızı için sağlıklı bir görüntüye sahipti, daha sağlıksız bir inceliğe sahip hatunkişi seçseler inandırıcılık tavan yapardı. Biz eşimle Natalie Portman'ı uygun bulduk mesela ama o da artık biraz yaşlandı mı acaba? Yok artık...
Bir anne olarak Efetoşumu düşünerek, yani minnak oğlumun böyle zor bir durumda kaldığını düşünerek iyice dugusallaştım ve bu sahnede artık hıçk hıçk şeklinde, sinema koltuklarını sallaya sallaya ağlıyordum...
Velhasıl kelam harika olmuş, heyecanla 'Ateşi yakalamak'ı bekliyorum şimdi.
Bu yavrucaklar da hep bu karedeki gibi mutlu olsunlar. (Belgesellerde dahi duygusallaşan Türk annesi modeli)
2 yorum:
Biz de yarın görücez, seri harikaydı zaten, tanıtımları da kitapla birebir gibi.
kesinlikle katılıyorum. :) bu da benim yorumum, okumak isteyenler için:
http://ikinoktaben-biz.blogspot.com/2012/03/tekrar-merhaba-bunun-ikinci-yaynm.html
Yorum Gönder