Torunlarını özlemiş oldukları için Efe'nin bakımını seve seve üstleniyorlar. Ben de kendi başıma yapmaktan zevk aldığım aktivitelerle vakit geçiriyorum.
Tabi bu senaryo yılda bir kaç hafta gerçekleşebiliyor. Buna da şükür.
İzmir/ Kemeraltı'nda çok sevdiğim bir dükkan var: İSTANBUL DÜĞME. İçinde dergiler, kitaplar, etaminler, düğmeler. Ohoo pek zevkli ürünler var. Oradan küçük bir etamin almıştım ve üzerine yarım çarpıişi ile işledikten sonra figürlerin kenarından iğneardı ile geçtim. Ve işte sonuç:
Etamin bir bez ve çerçeve içine kolayca yerleştirilemez. İşi bilene bırakmak gerek diyip bir çerçeveciye gittim. Tam da istediğim gibi yaptılar.
Efeciğime annesinden bir ufak hatıra işte...
4 yorum:
Çok güzeeeelll!! Çok isterdim böyle yeteneklerimin olmasını ama yok ne yazık kii..:(
çarpıişini çok seviyorum, annem "rehabilitasyon gibi geliyor insana" der :)
çok güzel olmuş, eline sağlık. bu gemici temalı dolap efe'nin mi? çok kıskandım :)
çok güzelll...bu konuda annem yeteneklidir ama ben sabırlı olamıyorum.emeğine sağlık
Ohhh ellerine sağlık arkadaşım! Ne de güzel durmuş Efetoşumun odasında :) İnşallah benim gibi yapmaz değerini bilirler böyle el işlerinin :)
Yorum Gönder