Bugün , hatta az evvel ; Kenter Tyatrosu'nda Van Gogh'un hayatını izledim.
Tek kişilik bir oyundu , o yüzden hikayenin içine girmek de seyirci için zaman alıyor,canlandırmak da oyuncu için.
Hakan Gerçek rolünün hakkını vermiş , ama anlamadığım replikleri şaşırmak,unutmak bu ara tiyatrocular arasında neden bu kadar trend ? Trend trajikomik bir sözcük oldu ama tam kendimi hikayeye kaptırmışken,anlatıcı şaşırınca,izleyicinin dikkati dağılmasın da ne yapsın ?
Text ,sanatçının hayat hikayesinin hakkını vermiş. (iyice havaya girdim yalnız,eleştirmen falan sanıyorum,sanırsam şu an kendimi :) )
Yine yaşarken kıymeti bilememiş,sefillik çekmiş bir sanatçının hayatı idi.Ressam'ın kulağını kesmesine de değinildi,kardeşi Teo'ya yazdığı mektuplara da . -tabiiki-
Resimler arasında benim o çoookk sevdiğim 'yatak odası' yoktu , onu da ben hemen alt tarafa ekleyeyim.
2 yorum:
yakında seni newyork times'ın bir köşesinde görürsem şaşırmayacağım sanat eleştirmeni olarak :))
peki sedoş kulağını neden kesmiş bu adamcağız??
:) :)
Psikolojisi oldukça bozukmuş,çookk buhranlı anlarından birinde kesmiş Nesocuum , sonra da kestiği kulağını genelevde çalışan sevgilisine postalamış ...
Yorum Gönder