Another Year

Cumartesi akşamı, günler süren fazla mesailerimin ve yine çalışmak zorunda olduğum için iptal olan minicik tatilimin üzerine tüm günü eşim ve arkadaşlarımızla evde geçirdik.
Akşam ise, içime nakış nakış işleyen 2010 yapımı bu İngiliz filmini izledik : 'Another Year'.

Filmin %70 aynı evde ve aynı 3 - 5 insan arasındaki diyaloglarla geçiyor. Karakterler ve olabilecek olaylar öyle gerçek ki, kendinizi o insanları tanımaya, tepkilerini anlamaya, empati yapmaya çalışırken buluyorsunuz bu durağan geçen dakikaların içinde.


Hayata bakışlarına, günlük aktivitelerine, insan ilişkilerine özenerek baktığım çiftin isimlerini yanyana söylemek oldukça eğlenceli : Tom ve Gerri. Oldukları gibi yaşayan, hem kendisini- hem karşısındakini düşünerek konuşan/ davranan, bilinçli ve sağduyulu bir çift.
Onların yetiştirdiği oğulları, efendi görünümlü insan Joe.

Jim Broadbent, Ruth Sheen and Oliver Maltman

İlerlemiş yaşına rağmen (50'nin üstü) dışgörünüşüne azami dikkat eden, mutluluk için bir sonraki adımından medet uman, benim gözlemim-kendinin farkında olmak istemeyen, kolay beğenmeyen(dış görünüşe göre karar veriyor tabiki), ve o beğendiği kişiler tarafından istenmeyen yanlız bir kadın Mary.

Lesley Manville

Filmi sevmemin en büyük nedeni gerçekçi olmasıydı ve karakter analizini çoğunlukla seyircinin yorumuna bırakması.
Sıkı çevre/ doğa manifestoları açıklayan yanıyla ayrıca gönlümde taht kurdu. 

Filmin son sahnesinde ise, yönetmene şapka çıkardık. Tam Engin ile 'şöyle - böyle' diye ana karakterlerden Mary'nin kritiğini yaparken, aslında filmin bittiğini ve yönetmenin de tam da bunları düşüntürmek istediğini farkettik.

Jim Broadbent, Mike Leigh, Lesley Manville, Ruth Sheen

İngiliz yazar ve yönetmen Michael Leigh ile ilk defa bu fim ile tanıştım. Bafta, Cannes, Venedik Film Festivali gibi önemli bir çok organizasyonda ödüllendirilmiş yönetmenin diğer yapıtlarını 'izlenecekler' listeme aldım bile!